Ταλαντεύομαι εδώ και αρκετό καιρό... Υπάρχουν άραγε κανόνες στην κωμωδία?
Τα βιβλία λένε πως υπάρχουν. Υπάρχουν κανόνες και μάλιστα πρέπει να τους τηρείς με ευλάβεια. Υπάρχει αρχή και τέλος...πάνω και κάτω...χτίσιμο και γκρέμισμα ενός αστείου. Υπάρχει η δομή, υπάρχει η επιτυχία και η αποτυχία. Αυτά λένε τα βιβλία...εγώ όμως διαφωνώ.
Διαφωνώ κυρίως με το καλούπι. Διαφωνώ με το ότι ο κωμικός πρέπει να μπει σε ράγες και στερεότυπα. Πιστεύω πως πρέπει να κάνει ότι του κατέβει, όπως του 'ρθει και το κοινό είναι εκεί για να το δεχθεί ή να το πετάξει στο καλάθι των αχρήστων. Δεν δέχομαι την Στάνταρ Κόμεντι που δυστυχώς τρώμε από φτασμένους Κωμικούς-Διανοούμενους.
Παράδειγμα 1: Τζίμης Πανούσης.
Τον είχα πολύ ψιλά και γαλουχήθηκα μαζί του ...κωμικά. Λογοπαίγνια και Παραλληλισμοί που με καθηλώναν ώρες σε τηλεόραση ή ραδιόφωνο να παρακολουθώ μια μια τις λέξεις του. Κάποια στιγμή μεγάλωσα κι εγώ και μες την τρελή χαρά (όχι του καναλιού) πήγα να τον απολαύσω από κοντά. Ήταν μαγικός-εξαιρετικός-απίστευτος!!! Με τον ίδιο ενθουσιασμό πήγα και την δεύτερη φορά και ήταν μισό...μαγικός-εξαιρετικός-απίστευτος.Και τι εννοώ! Όταν το μισό πρόγραμμα το ήξερα απ' έξω γιατί ήταν ίδιο με την προηγούμενη σεζόν τότε κάτι άρχισε να με χαλάει. Δεν το έδωσα σημασία και είπα πως δεν θα πρόλαβε να ετοιμάσει ολόκληρο καινούριο πρόγραμμα και του την χάρισα. Η τρίτη φορά όμως ήταν άκρως δολοφονική απέναντί μου. Μου κατέστρεψε ότι είχε χτίσει εδώ και 20 χρόνια. Ήταν 80% ίδιο πρόγραμμα και έλεγα στην γυναίκα μου τις ατάκες που θα έλεγε ο Πανούσης. Με πρόσβαλε και μου τράβηξε με τον χειρότερο τρόπο όλη την κωμωδία που είχε σπείρει μέσα μου.
Παράδειγμα 2: Διογένης Δασκάλου και Monie Conniente.
Τον είχα πολύ ψιλά και γαλουχήθηκα μαζί του ...κωμικά. Λογοπαίγνια και Παραλληλισμοί....μου τράβηξε με τον χειρότερο τρόπο όλη την κωμωδία που είχε σπείρει μέσα μου.
Ναι καλά καταλάβατε! Ακριβώς τα ίδια! Ακριβώς τα ίδια! Ακριβώς τα ίδια! (και σε εσάς να το πω, σπάζεστε, τρελαίνεστε και θέλετε να με δείρετε...ε?)
Γιατί ρε γαμώτο, γιατί?
Γιατί τόσο ταλαντούχοι άνθρωποι με στοίβες από καταπληκτικά κείμενα, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ και σίγουρα με αρκετό κόσμο να τους ακολουθεί να πέφτουν σε λήθαργο. Να πέφτουν στην αίγλη του χρήματος και να μοιράζονται σάπιες επαναλαμβανόμενες κονσέρβες με τους θολωμένους ακόλουθούς τους? Δεν θα μπορέσω ποτέ να απαντήσω αν δεν μου δώσουν οι ίδιοι απαντήσεις.
Προσπαθώ να μην επαναλαμβάνομαι και αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην δικιά μου κωμωδία.
Κείμενα καινούρια και όχι δοκιμασμένα είναι σίγουρα ένα στοιχείο μου. Άρα πρέπει να σας προειδοποιήσω πως μπορεί να με δείτε κάπου, κάπως, κάποτε και να μην σας κάνω να ξεκαρδιστείτε στα γέλια αλλά σίγουρα το χαμόγελο που θα σκάσετε θα έχει ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟ!!!
Τα βιβλία λένε πως υπάρχουν. Υπάρχουν κανόνες και μάλιστα πρέπει να τους τηρείς με ευλάβεια. Υπάρχει αρχή και τέλος...πάνω και κάτω...χτίσιμο και γκρέμισμα ενός αστείου. Υπάρχει η δομή, υπάρχει η επιτυχία και η αποτυχία. Αυτά λένε τα βιβλία...εγώ όμως διαφωνώ.
Διαφωνώ κυρίως με το καλούπι. Διαφωνώ με το ότι ο κωμικός πρέπει να μπει σε ράγες και στερεότυπα. Πιστεύω πως πρέπει να κάνει ότι του κατέβει, όπως του 'ρθει και το κοινό είναι εκεί για να το δεχθεί ή να το πετάξει στο καλάθι των αχρήστων. Δεν δέχομαι την Στάνταρ Κόμεντι που δυστυχώς τρώμε από φτασμένους Κωμικούς-Διανοούμενους.
Παράδειγμα 1: Τζίμης Πανούσης.
Τον είχα πολύ ψιλά και γαλουχήθηκα μαζί του ...κωμικά. Λογοπαίγνια και Παραλληλισμοί που με καθηλώναν ώρες σε τηλεόραση ή ραδιόφωνο να παρακολουθώ μια μια τις λέξεις του. Κάποια στιγμή μεγάλωσα κι εγώ και μες την τρελή χαρά (όχι του καναλιού) πήγα να τον απολαύσω από κοντά. Ήταν μαγικός-εξαιρετικός-απίστευτος!!! Με τον ίδιο ενθουσιασμό πήγα και την δεύτερη φορά και ήταν μισό...μαγικός-εξαιρετικός-απίστευτος.Και τι εννοώ! Όταν το μισό πρόγραμμα το ήξερα απ' έξω γιατί ήταν ίδιο με την προηγούμενη σεζόν τότε κάτι άρχισε να με χαλάει. Δεν το έδωσα σημασία και είπα πως δεν θα πρόλαβε να ετοιμάσει ολόκληρο καινούριο πρόγραμμα και του την χάρισα. Η τρίτη φορά όμως ήταν άκρως δολοφονική απέναντί μου. Μου κατέστρεψε ότι είχε χτίσει εδώ και 20 χρόνια. Ήταν 80% ίδιο πρόγραμμα και έλεγα στην γυναίκα μου τις ατάκες που θα έλεγε ο Πανούσης. Με πρόσβαλε και μου τράβηξε με τον χειρότερο τρόπο όλη την κωμωδία που είχε σπείρει μέσα μου.
Παράδειγμα 2: Διογένης Δασκάλου και Monie Conniente.
Τον είχα πολύ ψιλά και γαλουχήθηκα μαζί του ...κωμικά. Λογοπαίγνια και Παραλληλισμοί....μου τράβηξε με τον χειρότερο τρόπο όλη την κωμωδία που είχε σπείρει μέσα μου.
Ναι καλά καταλάβατε! Ακριβώς τα ίδια! Ακριβώς τα ίδια! Ακριβώς τα ίδια! (και σε εσάς να το πω, σπάζεστε, τρελαίνεστε και θέλετε να με δείρετε...ε?)
Γιατί ρε γαμώτο, γιατί?
Γιατί τόσο ταλαντούχοι άνθρωποι με στοίβες από καταπληκτικά κείμενα, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ και σίγουρα με αρκετό κόσμο να τους ακολουθεί να πέφτουν σε λήθαργο. Να πέφτουν στην αίγλη του χρήματος και να μοιράζονται σάπιες επαναλαμβανόμενες κονσέρβες με τους θολωμένους ακόλουθούς τους? Δεν θα μπορέσω ποτέ να απαντήσω αν δεν μου δώσουν οι ίδιοι απαντήσεις.
Προσπαθώ να μην επαναλαμβάνομαι και αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην δικιά μου κωμωδία.
Κείμενα καινούρια και όχι δοκιμασμένα είναι σίγουρα ένα στοιχείο μου. Άρα πρέπει να σας προειδοποιήσω πως μπορεί να με δείτε κάπου, κάπως, κάποτε και να μην σας κάνω να ξεκαρδιστείτε στα γέλια αλλά σίγουρα το χαμόγελο που θα σκάσετε θα έχει ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΟ!!!
